วัดพระนอน ตั้งอยู่เลขที่ ๑ บ้านพระนอน หมู่ที่ ๒ ตำบลทับยา อำเภออินทร์บุรี
จังหวัดสิงห์บุรี สังกัดคณะสงฆ์มหานิกาย ที่ดินที่ตั้งวัด มีเนื้อที่ ๒๐ ไร่ ๓ งาน ๓ ตารางวา
โฉนดที่ดิน เลขที่ ๑๐๑๐๔

อาณาเขต
ทิศเหนือ จดพื้นที่หมู่ที่ ๑
ทิศใต้ จดบริเวณหมู่บ้านที่ ๒
ทิศตะวันออก จดแม่น้ำเจ้าพระยา
ทิศตะวันตก จดที่ดินสาธารณะประโยชน์

อาคารเสนาสนะ ประกอบด้วย
อุโบสถ กว้าง ๖ เมตร ยาว ๑๖ เมตร สร้างเมื่อ พ.ศ.๒๔๙๐ เป็นอาคารคอนกรีตเสริมเหล็ก
ศาลาการเปรียญ กว้าง ๑๘ เมตร ยาว ๓๒ เมตร สร้างเมื่อ ๒๔๙๙ เป็นอาคารคอนกรีตเสริมเหล็กทรงไทย
หอสวดมนต์ กว้าง ๑๔.๕ เมตร ยาว ๑๕.๕ เมตร สร้างเมื่อ ๒๕๐๐
กุฎิสงฆ์ จำนวน ๘ หลัง เป็นอาคารครึ่งตึกครึ่งไม้ ๖ หลัง อาคารคอนกรีตเสริมเหล็ก ๒ หลัง
ศาลาอเนกประสงค์ กว้าง ๑๘ เมตร ยาว ๓๒ เมตร สร้างเมื่อ พ.ศ.๒๕๓๒ เป็นอาคารคอนกรีตเสริมเหล็ก
ศาลาบำเพ็ญกุศล จำนวน ๑ หลัง สร้างด้วยไม้

นอกจากนี้มี ฌาปนสถาน ๑ หลัง หอระฆัง ๑ หลัง โรงครัว ๑ หลัง กุฏิเจ้าอาวาส ๑ หลัง
ศาลาปฏิบัติธรรม ๑ หลัง ปูชนียวัตถุ มีพระประธานประจำอุโบสถ ปางสมาธิ ขนาดหน้าตักกว้าง ๖๐ นิ้ว สูง ๘๐ นิ้ว
พระประธานประจำศาลาการเปรียญ ปางสมาธิ ขนาดหน้าตักกว้าง ๔๐ นิ้ว สูง ๖๐ นิ้ว

ปูชนียวัตถุอื่นๆ หลวงพ่อหิน พระประธานในอุโบสถ เป็นพระพุทธรูป ปางมารวิชัย ทำจากศิลาแลง
ศิลปะอู่ทอง หน้าตัก กว้าง ๑.๕๐ เมตร เป็นพระพุทธรูปศักดิ์สิทธิ์

วัดพระนอน ตั้งเมื่อ พ.ศ.๒๓๑๐ สร้างขึ้นเป็นวัดประมาณ พ.ศ.๒๓๑๐ ปลายสมัยกรุงศรีอยุธยา
ชาวบ้านเรียกว่า "วัดเกาะ" เพราะตั้งอยู่บนเกาะกลางแม่น้ำเจ้าพระยา ต่อมาอาคารเสนาสนะของวัดได้
ถูกน้ำเซาะตลิ่งพัง ทางวัดจึงได้ย้ายไปสร้างวัด ขึ้นทางฝั่งตะวันตก สาเหตุที่ได้ชื่อวัดพระนอน เพราะ
ประชาชนในหมู่บ้านดำริจะสร้างพระนอนไว้เคารพบูชา จึงได้จัดหา ทรัพย์และอุปกรณ์ที่จะสร้างพระนอน
แต่เกิดสงคราม พม่ายกทัพมาตีกรุงศรีอยุธยา จึงไม่ได้สร้างพระนอนแต่ยังคง ชื่อวัดพระนอนตามที่ได้ตั้งใจไว้
ได้รับพระราชทานวิสุงคามสีมา เมื่อ พ.ศ.๒๔๗๗ เขตวิสุงคามสีมา กว้าง ๑๘ เมตร ยาว ๓๖ เมตร

การศึกษา มีโรงเรียนพระปริยัติธรรมแผนกธรรม เปิดสอนเมื่อ พ.ศ.๒๕๑๘
มีโรงเรียนพระปริยัติธรรมแผนกสามัญ เปิดสอนเมื่อ พ.ศ.๒๕๑๘

การบริหารและการปกครอง มีเจ้าอาวาสรูปปัจจุบัน คือ พระครูสุนทรปัญญากร